Achilles. W pułapce przeznaczenia

Kasia pytała w długi deszczowy weekend o nasze lektury, ale ja nawet nie zajrzałam do internetu:(

W tym czasie dokończyłam "Papuszę" i z pewna podejrzliwością sięgnęłam po powieść o Achillesie.

Miałam obawy, bo amerykańscy pisarze potrafią masakrować mity wszelkich kultur. Zaryzykowałam, ponieważ autorka, Madeline Miller, jest filologiem klasycznym, uczy łaciny i greki, więc liczyłam na jej sympatię do mitologii.

Rzeczywiście Miller trzyma się faktów, korzysta z wersji Homera, ale wypełnia wszystkie puste miejsca, Opisuje przeżycia ludzi i wydarzenia pomiędzy punktami kulminacyjnymi mitycznej historii.

Chociaż w tytule mamy imię bohatera spod Troi, to nie jest on jedynym głównym bohaterem. Całą historię poznajemy z relacji Patroklosa, towarzysza i przyjaciela herosa. W "Iliadzie" jest postacią drugorzędną, a tutaj katalizatorem ważnych wyborów Achillesa. Patroklos jest narratorem, wszystko widzimy jego oczami od urodzenia aż do śmierci. Właściwie obserwujemy głównie rozwój relacji emocjonalnej dwóch chłopców, potem mężczyzn. Przeżycia są tu najważniejsze, uczucia wpływają na wybory. Znaczącą rolę odgrywa przeznaczenie, a dokładniej wyobrażenia o nim.

Powieść jest sprawnie napisane, akcja toczy się wartko, chociaż w znacznym stopniu rozwija się we wnętrzu narratora-bohatera, a raczej zostaje przefiltrowana przez jego uczucia, obawy, wiedzę o świecie. Ponieważ życie wewnętrzne mało się zmienia przez wieki, trochę mi zabrakło jakiegoś starożytnego klimatu. Są tu bogowie, antyczne obyczaje, ale dystans w czasie wydaje się minimalny.

Jeżeli ktoś ma słabość do mitów, lubi poznawać pominięte fragmenty znanych historii, zapewne nie będzie zawiedziony, choć możliwe, że zupełnie inaczej wyobrażał sobie niektóre historie.