Zapraszamy na spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki
26 czerwca (czwartek) o 17.30
Będziemy rozmawiać o życiu cygańskiej poetki Bronisławy Wajs (Papuszy), a wiedzę będziemy czerpać z biografii napisanej przez Angelikę Kuźniak oraz wszelkich źródeł, do których sięgną Klubowicze.
mała podpowiedź ortograficzna
Cygan(człowiek narodowości cygańskiej) -na, -nie; ci -nie(nie: Cygani), -nów
Romowie(Cyganie) -mów; przym.: romski
No, już ostatni raz mnie nie będzie. Od lipca wracam do klubu :-)
OdpowiedzUsuńAle na każdym spotkaniu ktoś Cię wspominał:) Czekamy
OdpowiedzUsuńOch, jak mi miło! Dziękuję. Znaczy: mam nadzieję, że dobrze mnie wspominał ;-)
OdpowiedzUsuńZapraszamy też na stronę Ursynoteki:
OdpowiedzUsuńhttp://109.ursynoteka.pl/?p=796
http://109.ursynoteka.pl/?p=779
UsuńJakoś tak się złożyło, że nikt się nie pokusiło recenzję "Papuszy"...
OdpowiedzUsuńBronisława Wajs. Po cygańsku Papusza, czyli lalka. Poetka odkryta przez Jerzego Ficowskiego i hołubiona przez Juliana Tuwima. Jej wiersze, proste piosenki pełne tęsknoty za przyrodą, są do dzisiaj ważną i cenioną częścią cygańskiego dziedzictwa.
Jej twórczość została przetłumaczona na język polski i została niespodziewanie dobrze przyjęta przysparzając jej popularności, która niestety stała się jej przekleństwem. Posądzenie o zdradę plemiennego kodeksu złamało Papuszy życie. Latami żyła w odosobnieniu i pogardzie. Ostracyzm odbił się głęboko na jej zdrowiu, również psychicznym. Po śmierci w 1987 roku pochowana została z dala od cygańskich mogił.
Angelika Kuźniak dotarła do bezcennych materiałów archiwalnych, które rzucają nowe światło na los legendy cygańskiej poezji. Pamiętnik Papuszy, jej listy do Jerzego Ficowskiego czy korespondencja z Julianem Tuwimem to także nieocenione źródło informacji dotyczących realiów życia polskich Cyganów. Wędrówki z taborami, rzeź na Wołyniu, przymusowe osiedlanie, nieufność Polaków, a nade wszystko przywiązanie do przyrody i wolności. Papusza to znakomita opowieść reporterska o świecie, którego już nie ma. I cenie, jaką płaci się za inność. Ale to też powieść o swoistej cygańskiej moralności, gdzie kraść i być chytrą to największa zaleta.
Książka w mojej ocenie ciekawa, niejednoznaczna, dobrze napisana i stanowczo warta przeczytania.